Ο ένας είναι ο Καλαματιανός παγκόσμιος πρωταθλητής στο τένις με αμαξίδιο Γιώργος Λαζαρίδης που δεν άφησε την επίκτητη αδυναμία να περπατήσει να τον καθηλώσει στο σπίτι του και ο άλλος είναι ο Μεσσήνιος καθηγητής Φυσικής Αγωγής και δρομέας υπεραποστάσεων, Κώστας Γεωργιόπουλος, ο οποίος ολοκλήρωσε με επιτυχία τον περασμένο Νοέμβριο τον 1ο Αυθεντικό Φειδιππίδειο. Δεν μιλάμε απλώς για έναν αγώνα, αλλά για τον μεγαλύτερο σε απόσταση στον κόσμο, στη διαδρομή Αθήνα-Σπάρτη-Αθήνα, 490 χλμ. συνολικά, σε άσφαλτο και βουνό που ξεκίνησε στις 21/11 και τελείωσε στις 25/11 και τον οποίο ο Γεωργιόπουλος έτρεξε σε 101 ώρες και 38 λεπτά…
Το 2015 περιλάμβανε μεταξύ άλλων για τον ίδιο, 4 Μαραθωνίους, στο Ναύπλιο, τη Μεσσήνη, το Penny’s Marathon για τα αδέσποτα με τερματισμό στην Ανάληψη και τον κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας, τον ορειβατικό αγώνα στον Ταΰγετο 38 χλμ., το Κρόνιο Πέρασμα Πάρνωνα 70 χλμ., τον 1ο Αγώνα των Αθανάτων Τρίπολη (Κολοκοτρώνης), Σπάρτη (Λεωνίδας), Μυστράς (Κωνσταντίνος Παλαιολόγος), Καλαμάτα (Παπαφλέσσας) και τον Δόλιχο δρόμο Δελφοί-Αρχαία Ολυμπία 255 χλμ. που αποτέλεσε και το επιτυχημένο τελικό τεστ για τον Φειδιππίδειο.
Ο Κώστας Γεωργιόπουλος λέει ότι ήταν γι’ αυτόν ένα «τάμα» η προσπάθεια να πατήσει στα βήματα του Φειδιππίδη και να πλησιάσει τον άθλο του του ημεροδρόμου που στάλθηκε από τους Αθηναίους για να ζητήσει τη βοήθεια των Λακεδαιμονίων για την αντιμετώπιση της εισβολής των Περσών, μια εσωτερική ανίχνευση για να διαπιστώσει κατά πόσο έχει αλλάξει το DNA από εκείνο των Ελλήνων της αρχαιότητας…
Εκτός από τις τεράστιες απαιτήσεις του αγώνα και την έλλειψη καλής οργάνωσης που είχαν να αντιμετωπίσουν οι 31 συμμετέχοντες, ο Κυπαρίσσιος στην καταγωγή δρομέας είχε την ατυχία να χάσει την τελευταία στιγμή τους συνοδούς του και η δυάδα που βρήκαν τελικά οι διοργανωτές δεν είχε καμία εμπειρία και ελάχιστη διάθεση να βοηθήσει, προσθέτοντας επιπλέον έγνοιες στον Κώστα Γεωργιόπουλο!
Κανένας όμως και τίποτα δεν ήταν ικανός να σταματήσει τον αθλητή του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Μεσσηνίας, ο οποίος ξεκίνησε αποφασισμένος να ολοκληρώσει τη διαδρομή, ακόμα και εκτός χρονικού ορίου. Ο μανιασμένος παγωμένος αέρας στα βουνά της Αρκαδίας, πριν τη Νεστάνη, οι 28 ώρες βροχής στο δρόμο προς τη Σπάρτη και η συνεπακόλουθη υποθερμία ήταν ενδεικτικά μερικές από τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο Κώστας, όμως το φεγγαρόφωτο μετέτρεψε κατά την επιστροφή την ίδια διαδρομή πάνω στο βουνό και στην άδεια από αυτοκίνητα παλιά εθνική οδό στο καλύτερο μέρος του αγώνα.
Όσον αφορά στη διαδρομή, γιατί τις πλέον «δυνατές στιγμές» τις δημιούργησαν οι άνθρωποι. Οι φίλοι που με τα τηλεφωνήματά τους, τα μηνύματα και την ενθάρρυνσή τους, αλλά κυρίως με την απροσδόκητη παρουσία τους…
Ειδική αναφορά κάνει ο Κώστας Γεωργιόπουλος στον Δημήτρη Μελεμενή, ο οποίος από τη Μαραθόπολη Γαργαλιάνων όπου διαμένει τον περίμενε περίπου 2 ώρες μετά τα μεσάνυχτα στην έρημη πλατεία των Καρυών Αρκαδίας, με κουβέρτες και την πιο νόστιμη κοτόσουπα, μιας και είναι σεφ στο επάγγελμα. «Ήρθε σαν από μηχανής θεός. Δίνω τα πάντα γι’ αυτή τη στιγμή. Συνεχίζω πάνω απ’ όλα για την αγάπη που μου δείχνουν κάποιοι άνθρωποι» σχολιάζει ο Μεσσήνιος υπεραθλητής και αναφέρεται με την ίδια θέρμη στον 60χρονο φίλο δρομέα Τάκη Καραλιά, ο οποίος επίσης τον βοήθησε να ολοκληρώσει το εγχείρημα με συμβουλές και ενθάρρυνση, αλλά και την άμεση συμπαράστασή του από τους Αγίους Θεοδώρους, όπου εκτός από ζεστό φαγητό και τσάι, τον συνόδεψε εν συνεχεία για δεκάδες χιλιόμετρα, προστατεύοντάς τον από τα αυτοκίνητα στην εθνική οδό μετά την Ελευσίνα, σε μια δύσκολη φάση του αγώνα, οπότε η κούραση και η αϋπνία έδειχναν να νικούν το μυαλό.
Και τέλος, μια ακόμη συγκινητική στιγμή κατά τον τερματισμό, όπου ένας Φιλανδός φίλος-συναθλητής, τον στεφάνωσε με τον κότινο, με δάκρυα στα μάτια…
Ο Κώστας Γεωργιόπουλος αισθάνεται την ανάγκη να διευκρινίσει -και σαν μήνυμα προς όσους σκέφτονται να δοκιμάσουν κάτι ανάλογο- ότι σε καμία περίπτωση δεν έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή του μπαίνοντας σε αυτή τη μοναδική πρόκληση των 490 χλμ., καθώς εκτός του ότι είχε υποβληθεί στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, είχε σιγουριά και τον πλήρη έλεγχο του εαυτού του καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, ο οποίος δεν είχε ένταση, αλλά διάρκεια.
Όσο για την “αποτίμηση” ο Κώστας Γεωργιόπουλος μεταφέρει τα εξής:
«Ήταν ένας αγώνας ζωής. Σε 4 μέρες είδα να περνούν μπροστά στα μάτια μου όλα όσα έχω ζήσει. Όλος ο αγώνας ήταν μια αναπαράσταση της ζωής μου. Με δυσκολίες, ευκολίες, διάφορα προβλήματα που λόγω της έλλειψης καλής οργάνωσης και των λίγων εθελοντών με έκανε να μην αισθάνομαι ασφάλεια και που όμως κατάφερα να λύσω και με υπομονή και υπομονή να πετύχω τον στόχο μου.
Νιώθω πάρα πολύ τυχερός που πήρα μέρος σε αυτή την προσπάθεια. Νιώθω πλήρης κι ευτυχισμένος και αισθάνομαι ότι πήρα πάρα πάρα πολλά πράγματα και διδάγματα και από αυτόν τον αγώνα. Έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος. Έχω βρει πολύ μεγάλη αγάπη από τους δρομείς, που αποτελούν μια καταπληκτική οικογένεια στις υπεραποστάσεις. Κυρίως οι ξένοι με έχουν διδάξει μια νέα φιλοσοφία, που βασίζεται στην αλληλοβοήθεια και όχι στον ανταγωνισμό.
Όταν ξεκινούσα νόμιζα ότι είναι ατομικός αγώνας, μου έμαθαν όμως ότι είναι τελικά ομαδικός που μπορεί να βασίζεται στην ψυχολογία του καθενός, αλλά ο ένας βοηθάει τον άλλο για να πετύχει το στόχο του.
Η μεγάλη προσπάθεια σου αλλάζει το σκεπτικό για τον καθημερινό αγώνα που κάνουμε. Διαπιστώνεις ότι τα όριά μας, όπως της υπομονής και της κούρασης, είναι πολύ πιο πέρα απ’ ότι τα φανταζόμαστε. Έμαθα να βάζω στόχους και να τους φτάνω στο τέρμα. Να μην εγκαταλείπω ποτέ και ν’ αγωνίζομαι τίμια.
Δεν θέλω όμως τα χιλιόμετρα που θέλω να αφήσω πίσω μου, αλλά καλοσύνη και αγάπη. Γιατί και σε μένα η ενέργεια πηγάζει από την αγάπη των συναδέλφων δρομέων, των φίλων, της οικογένειάς μου. Νιώθω ότι έχω πάρει πάρα πολλή αγάπη από τον κόσμο και θα ήθελα να δώσω ακόμη περισσότερη, αφού αυτό με κάνει καλύτερο άνθρωπο» καταλήγει ο 48χρονος υπεραθλητής, που για το 2016 έχει ως κεντρικό αγωνιστικό στόχο έναν αγώνα με ανάλογη αρχαιοελληνική αναφορά και θα είναι ο 1ος αγώνας των 300σίων που θα διεξαχθεί τον Ιούλιο με νυχτερινή δράση 70-90 χλμ. κάθε βράδυ από τη Σπάρτη στις Θερμοπύλες.
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
Πηγή
