Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Επιδαύρια 2014: Οι παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου ξεκινούν το Σάββατο 5 Ιουλίου

Οι παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου:



Στην επέτειο των 60 χρόνων από την έναρξη των Επιδαυρίων, νέες δυνάμεις του ελληνικού θεάτρου φέρνουν τη δική τους δημιουργική πνοή στο ωραιότερο θέατρο του κόσμου. Ο εικοσιεξάχρονος Δημήτρης Καραντζάς και ένας νεανικός θίασος ανοίγουν το Φεστιβάλ Επιδαύρου 2014 με την Ελένη του Ευριπίδη (412 π.Χ.). Σε αυτή την τραγωδία, με το αίσιο τέλος, η πραγματική Ελένη ζει στην Αίγυπτο, ενώ η συνονόματή της στην Τροία δεν ήταν παρά ένα είδωλο, επινόηση των θεών – τόσα βάσανα για μια νεφέλη, σχολιάζει πικρά ο ποιητής, ενώ η Αθήνα θρηνεί τους νεκρούς της Σικελικής Εκστρατείας.
Η παράσταση παρουσιάζεται στα Ελληνικά, με αγγλικούς υπέρτιτλους



Αρχετυπική μορφή κατά της τυραννίας ο Τιτάνας Προμηθέας, που έκλεψε τη φωτιά και την παρέδωσε στους ανθρώπους, οδηγείται από το Κράτος και τη Βία στην ερημιά και καθηλώνεται σ’ έναν βράχο – θα παραμείνει αμετανόητος και θα καταποντιστεί από τα αστροπελέκια του Δία, όπως και οι συμπαραστάτριές του Ωκεανίδες. Με την αισχυλική αυτή τραγωδία και έναν θίασο αξιώσεων −Άννα Μάσχα, Στεφανία Γουλιώτη, Θάνος Τοκάκης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη κ.ά.− ο Έκτορας Λυγίζος, που με ιδιαίτερη αφοσίωση και νεανική ορμή ξεκίνησε να διερευνά τους όρους αφήγησης και αναπαράστασης του αρχαίου δράματος στον κλειστό χώρο και στη μικρή κλίμακα, δοκιμάζει τώρα τη δυναμική της ορχήστρας της Επιδαύρου.

Η παράσταση παρουσιάζεται στα Ελληνικά, με αγγλικούς υπέρτιτλους



Συνάντηση ξεχωριστών προσωπικοτήτων του ελληνικού θεάτρου: o Kώστας Φιλίππογλου −σκηνοθέτης με έντονη παρουσία τελευταία στις αθηναϊκές σκηνές και ηθοποιός παλαιότερα στο φημισμένο Τhéâtre de Complicité− ανεβάζει τον Φιλοκτήτη (409 π.Χ.), με πρωταγωνιστές τον Μιχαήλ Μαρμαρινό, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη τον Αιμίλιο Χειλάκη και άλλους σημαντικούς συντελεστές.

Εγκαταλελειμμένος από τους συντρόφους του στη Λήμνο, ο Φιλοκτήτης έρχεται αντιμέτωπος μαζί τους δέκα χρόνια μετά, όταν επιχειρούν με δόλο να του αποσπάσουν το ανίκητο τόξο του Ηρακλή για να κατακτήσουν την Τροία. Μια τραγωδία για τον ανθρώπινο πόνο και την εγκατάλειψη, τη σχέση ατομικής συνείδησης και πολιτικής, την προσωπική τιμή και το καθήκον.

Η παράσταση παρουσιάζεται στα Ελληνικά, με αγγλικούς υπέρτιτλους

Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου - ΔΗΠΕΘΕ ΠΑΤΡΑΣ-Aρτivities



Πιστός στην Άρτεμη, ο Ιππόλυτος απαξιώνει τις χαρές του έρωτα, αρνούμενος να αποδώσει τιμές στην Αφροδίτη• εκείνη, για να τον τιμωρήσει, πλέκει το δίχτυ της καταστροφής του εμπνέοντας στη μητριά του, Φαίδρα, σφοδρό έρωτα για τον προγονό της. Η Φαίδρα εξομολογείται το πάθος της και, αφού ο Ιππόλυτος την αποκρούει με αγανάκτηση, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της. Ο Θησέας βρίσκει τη γυναίκα του νεκρή, πείθεται ότι ο Ιππόλυτος είναι η αιτία του θανάτου της και ζητά από τον Ποσειδώνα την τιμωρία του γιου του. Όταν η αλήθεια βγαίνει στο φως, είναι πια αργά.

Η Λυδία Κονιόρδου επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο, στον διπλό ρόλο σκηνοθέτριας- ερμηνεύτριας, πλαισιωμένη από μια ομάδα καταξιωμένων ηθοποιών.



Τι μπορεί να σώσει την πόλη; Η ορμή του νεωτερικού ή το μεγαλείο του παρελθόντος; Ο Ευριπίδης ή ο Αισχύλος; Ο ρεαλισμός ή το υπερφυσικό; Το αριστοφανικό δίλημμα των Βατράχων αναδεικνύεται στην παράσταση του Γιάννη Κακλέα, που πραγματεύεται  την κρισιμότητα της τέχνης σε εποχές μεταβατικές, όπως η δική μας. Η δύναμη της τέχνης, η «απορία» της σύγχρονης κριτικής, το θέατρο ως καλλιτεχνική και πολιτική πράξη αποτελούν στοιχεία μιας παράστασης που ερευνά τη νέα θεατρική φόρμα και αναζητεί την αξία του ποιητικού λόγου, καταδεικνύοντας τη διαχρονικότητα του αριστοφανικού ερωτήματος.



Το σοφόν δ’ ου σοφία… Ένας θεός με ανθρώπινη μορφή εδραιώνει τη λατρεία του στη Θήβα: «Είμαι ο Διόνυσος. Ήρθα. Εφανερώθηκα», θα πει και θα εκδικηθεί τη βασιλική οικογένεια της μητέρας του Σεμέλης, που δεν πίστεψε ότι απέκτησε γιο με τον Δία. Η φύση αντιπαρατίθεται στον ορθολογισμό. Η θρησκευτική εμπειρία της βακχείας εξελίσσεται σε τελετουργικό σπαραγμό και ωμοφαγία, παραπέμποντας στον κύκλο του θανάτου και της ανανέωσης.

Η ρηξικέλευθη σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου και ένας δυναμικός θίασος αναμετριούνται με τις Βάκχες (405 π.Χ.), σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά. Το αντιθετικό ζεύγος  Διονύσου-Πενθέα υποδύονται η Αγλαΐα Παππά και ο Άρης Σερβετάλης.

Η παράσταση παρουσιάζεται στα Ελληνικά, με αγγλικούς υπότιτλους 


Ποιος μπορεί να μιλήσει καλύτερα για τα δεινά του πολέμου από τον ηττημένο; Μέσα από τον θρήνο των Περσών ο Αισχύλος καταδεικνύει το μέγεθος της ήττας, προβάλλει το ήθος και τις αξίες των νικητών Ελλήνων, ενώ καταδικάζει την ανθρώπινη αλαζονεία. Τραγωδία γεμάτη πολεμικές αφηγήσεις, φαντάσματα και συμβολικά όνειρα, οι Πέρσες (472 π.Χ.) βασίζονται σε ιστορικά γεγονότα που βίωσε ο ίδιος ο ποιητής ως μαραθωνομάχος.

Η Νικαίτη Κοντούρη, μετά τις Τρωάδες, σκηνοθετεί και πάλι μιαν αντιπολεμική τραγωδία, αυτή τη φορά μόνο με άνδρες ηθοποιούς και με πρωταγωνιστές τους Γιάννη Φέρτη, Άκη Σακελλαρίου και Λάζαρο Γεωργακόπουλο.


Πηγή: http://moriasnow.gr