Τον είδαμε τον
πάτο; Στο ποδόσφαιρο σίγουρα ναι. Μετά την χθεσινή ταπεινωτική ήττα της
Εθνικής μας ομάδας από τα Νησιά Φερόε, την χειρότερη ίσως ευρωπαϊκή
ομάδα, μέσα στην έδρα μας μάλιστα, τίποτε πιο κάτω δεν υπάρχει.
Στο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό πεδίο όμως; Εκεί που ουσιαστικά μας ενδιαφέρει, πιάσαμε πάτο;
Έχει
ήδη ξεκινήσει η ανάκαμψη και η απαγκίστρωση από το μνημόνιο όπως
διακηρύσσουν οι κυβερνώντες; Μπήκε πράγματι η χώρα σε τροχιά
σταθερότητας; Πέρασε η οικονομία σε βιώσιμους θετικούς ρυθμούς
ανάπτυξης;
Ή μήπως όλα
αυτά είναι δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσωρινή θετική ανάπαυλα για
να ακολουθήσει η απορύθμιση στο πολιτικό μας σύστημα και μια δεύτερη
ύφεση με μεγαλύτερη ίσως ένταση; Εξάλλου ποτέ η πτώση δεν είναι
κατακόρυφη, συνήθως μεσολαβούν (όπως περίπου και στα χρηματιστήρια)
κάποιες βραχύχρονες ανοδικές αντιδράσεις.
Γιατί το πιο
κάτω, από εκεί που λίγο καιρό πριν ήμασταν, σίγουρα υπάρχει. Η εξαθλίωση
δεν έχει όρια, μια ματιά μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες του πλανήτη
εύκολα μας πείθει. Από εμάς τους
πολίτες λοιπόν εξαρτάται. Φυσικά και από την όποια κυβέρνηση του τόπου,
την τωρινή και την αυριανή. Αλλά μη ξεχνάμε ότι την τωρινή κυβέρνηση
εμείς την επιλέξαμε, όπως εμείς θα επιλέξουμε και την αυριανή. Γιατί τη
δημοκρατία (από τη μεταπολίτευση και μετά) ευτυχώς δεν τη χάσαμε, χωρίς
αυτό σημαίνει ότι την έχουμε εσαεί κατοχυρώσει...
