Δεκαπέντε συνεχόμενα ματς
πρωταθλήματος χωρίς να δεχθεί γκολ
συμπλήρωσε η Κυπαρισσία στο φετινό
τοπικό πρωτάθλημα Μεσσηνίας και ένα
σημαντικό κομμάτι του... τοίχου που έχει
ορθωθεί μπροστά από την εστία της φέρει
την υπογραφή του Φιλιατρινού Θοδωρή Ντουγέρογλου.
Τα 1.353 λεπτά χωρίς γκολ, τόσα
έχουν συμπληρωθεί από την τελευταία
φορά που κάποιος επιθετικός κατάφερε
να τον νικήσει, συνιστούν ένα από τα
μεγαλύτερα ρεκόρ σε παγκόσμια κλίμακα.
Δυστυχώς για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο
στο εξωτερικό είναι δύσκολο να έχει
κανείς ακριβή στοιχεία, σε επαγγελματικό
επίπεδο, ωστόσο, το... σύγχρονο ρεκόρ
ανήκει στον Ολλανδό Ερβιν Φαν Ντερ Σαρ
που κράτησε το μηδέν για 1032 συνεχόμενα
λεπτά πριν από 7 χρόνια, φορώντας τη
φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Κι επειδή φυσικά στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν έρχεται τυχαία, ο αντίστοιχος Φιλιατρινός ρέκορντμαν είχε την τύχη από πολύ μικρή ηλικία να δουλέψει σε έναν από τους μεγαλύτερους ελληνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους, δίπλα σε τερματοφύλακες... τοτέμ για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Θοδωρής Ντουγέρογλου ξεκίνησε την καριέρα του από την Εράνη Φιλιατρών και τη Νίκη Πλάτης και στα 17 του τον εντόπισαν οι σκάουτερ του Ολυμπιακού. Στις ακαδημίες των ερυθρόλευκων έμεινε τρία ολόκληρα χρόνια, πριν γίνει επαγγελματίας το 2004 και περάσει στην πρώτη ομάδα, με την οποία αναδείχθηκε δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδας.
«Στον Ολυμπιακό έζησα ανεπανάληπτες στιγμές, καθώς βρέθηκα σε μία εποχή που πραγματικά σάρωνε τα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ταυτόχρονα είχα την ευκαιρία να δουλέψω δίπλα σε πολύ μεγάλους τερματοφύλακες όπως ο Νικοπολίδης, ο Ελευθερόπουλος και ο Μπούτσεκ και προσπάθησα να πάρω από όλους ότι περισσότερο μπορούσα. Από την άλλη, οι απαιτήσεις ήταν πάντα πολύ μεγάλες, όλοι λειτουργούσαμε σε συνθήκες άκρατου επαγγελματισμού και ειδικά εμείς οι μικρότεροι δουλεύαμε ακόμα περισσότερο, ώστε να είμαστε έτοιμοι αν κάποτε μας δινόταν η ευκαιρία» υποστηρίζει ο 30χρονος σήμερα γκολκίπερ που δυστυχώς δεν πήρε ποτέ ούτε... μισή ευκαιρία: «Ειδικά από τη στιγμή που ήρθε ο Νικοπολίδης ήταν αδύνατο για μας που βρισκόμασταν πίσω του να παίξουμε. Ούτε στο Κύπελλο δεν άλλαζε τότε ο τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό κι έτσι η ευκαιρία που περίμενα δεν ήρθε ποτέ».
Την πιο άσχημη περίοδο στην καριέρα του την πέρασε για ένα πεντάμηνο στη «Μαύρη Θύελλα», όπου ήρθε στα μισά της καταστροφικής σεζόν του 2010, που είχε τραγική κατάληξη το διπλό υποβιβασμό από τη Β’ στη Δ’ Εθνική. «Στην Καλαμάτα πήγα τη χειρότερη στιγμή, σε μία εποχή που υπήρχαν ήδη μεγάλα οικονομικά προβλήματα και η ομάδα δεν άντεξε. Όσο υπήρχαν ελπίδες παλεύαμε, αλλά στο τέλος λυγίσαμε» θυμάται ο Ντουγέρογλου που στάθηκε ακόμα πιο άτυχος στη Ζάκυνθο τον επόμενο χρόνο. Εκεί, τραυματίστηκε σοβαρά ακριβώς στο φινάλε της σεζόν και αποφάσισε να εγκαταλείψει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο: «Με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα δεν αξίζει να κάνει κανείς τις θυσίες που απαιτεί η ζωή του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, γιατί οικονομικά δεν υπάρχει αντίκρισμα. Πριν μερικά χρόνια, όταν ξεκινούσα το ποδόσφαιρο ίσως και να άξιζε, αλλά σήμερα πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο..».
Μετά από τόσα χρόνια στο γήπεδα, ωστόσο, του ήταν πολύ δύσκολο να ξεκόψει τελείως και όταν ανάρρωσε αποφάσισε να ασχοληθεί σε ερασιτεχνικό πλέον επίπεδο: «Στην αρχή μίλησα με την Εράνη, γιατί είναι η ομάδα που με ανέδειξε και αποτελεί κάτι ξεχωριστό για κάθε Φιλιατρινό ποδοσφαιριστή. Τότε διέθετε, όμως, δύο πολύ καλούς τερματοφύλακες κι επειδή δεν ήθελα να δημιουργηθεί πρόβλημα, δέχθηκα την πρόταση της Κυπαρισσίας, όπου παίζω εδώ και 2,5 χρόνια και δεν έχω κανένα παράπονο».
Στον ΑΟΚ έχει βρει πια το... ποδοσφαιρικό λιμάνι του κι όπως λέει «εδώ περνάμε όλοι πολύ καλά και διασκεδάζουμε αυτό που κάνουμε. Ειδικά φέτος έχουμε ένα λόγο παραπάνω με αυτό που έχουμε καταφέρει στην άμυνα και είναι προϊόν συνολικής προσπάθειας και της δουλειάς που κάνουμε μαζί με τον προπονητή».
Ο ίδιος θα θυσίαζε το σπουδαίο φετινό ρεκόρ 15 σερί αγώνων χωρίς να δεχθεί γκολ με μία άνοδο, γιατί όπως τονίζει «οι άνοδοι είναι αυτές που μένουν στην ιστορία και τις θυμάται ο κόσμος για χρόνια. Προσωπικά πιστεύω ότι είμαστε ικανοί να κερδίσουμε το πρωτάθλημα στη Μεσσηνία, αλλά για τις πρωταθλήτριες των άλλων νομών δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα».
Ο Θοδωρής Ντουγέρογλου είναι ο τελευταίος της σπουδαίας φουρνιάς Φιλιατρινών ποδοσφαιριστών τη δεκαετίας του ’90 (Νίκος Λυμπερόπουλος, Φρούσσος, Σωτήρης Λυμπερόπουλος) που κατάφεραν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Η Εράνη συνεχίζει να λειτουργεί πιστά με το ίδιο πλάνο ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στις ακαδημίες, ωστόσο εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει βγάλει κάποιο εξίσου σπουδαίο ταλέντο. «Νομίζω πως έχει να κάνει με τη γενικότερη αλλαγή του τρόπου ζωής μας τα τελευταία χρόνια. Τα παιδιά βλέπουν πια αλλιώς το ποδόσφαιρο και το αντιμετωπίζουν εντελώς διαφορετικά» καταλήγει ο τερματοφύλακας της Κυπαρισσίας που φέτος γράφει ιστορία με τις αμυντικές της επιδόσεις.
Πηγή
Κι επειδή φυσικά στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν έρχεται τυχαία, ο αντίστοιχος Φιλιατρινός ρέκορντμαν είχε την τύχη από πολύ μικρή ηλικία να δουλέψει σε έναν από τους μεγαλύτερους ελληνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους, δίπλα σε τερματοφύλακες... τοτέμ για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Θοδωρής Ντουγέρογλου ξεκίνησε την καριέρα του από την Εράνη Φιλιατρών και τη Νίκη Πλάτης και στα 17 του τον εντόπισαν οι σκάουτερ του Ολυμπιακού. Στις ακαδημίες των ερυθρόλευκων έμεινε τρία ολόκληρα χρόνια, πριν γίνει επαγγελματίας το 2004 και περάσει στην πρώτη ομάδα, με την οποία αναδείχθηκε δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδας.
«Στον Ολυμπιακό έζησα ανεπανάληπτες στιγμές, καθώς βρέθηκα σε μία εποχή που πραγματικά σάρωνε τα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ταυτόχρονα είχα την ευκαιρία να δουλέψω δίπλα σε πολύ μεγάλους τερματοφύλακες όπως ο Νικοπολίδης, ο Ελευθερόπουλος και ο Μπούτσεκ και προσπάθησα να πάρω από όλους ότι περισσότερο μπορούσα. Από την άλλη, οι απαιτήσεις ήταν πάντα πολύ μεγάλες, όλοι λειτουργούσαμε σε συνθήκες άκρατου επαγγελματισμού και ειδικά εμείς οι μικρότεροι δουλεύαμε ακόμα περισσότερο, ώστε να είμαστε έτοιμοι αν κάποτε μας δινόταν η ευκαιρία» υποστηρίζει ο 30χρονος σήμερα γκολκίπερ που δυστυχώς δεν πήρε ποτέ ούτε... μισή ευκαιρία: «Ειδικά από τη στιγμή που ήρθε ο Νικοπολίδης ήταν αδύνατο για μας που βρισκόμασταν πίσω του να παίξουμε. Ούτε στο Κύπελλο δεν άλλαζε τότε ο τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό κι έτσι η ευκαιρία που περίμενα δεν ήρθε ποτέ».
Την πιο άσχημη περίοδο στην καριέρα του την πέρασε για ένα πεντάμηνο στη «Μαύρη Θύελλα», όπου ήρθε στα μισά της καταστροφικής σεζόν του 2010, που είχε τραγική κατάληξη το διπλό υποβιβασμό από τη Β’ στη Δ’ Εθνική. «Στην Καλαμάτα πήγα τη χειρότερη στιγμή, σε μία εποχή που υπήρχαν ήδη μεγάλα οικονομικά προβλήματα και η ομάδα δεν άντεξε. Όσο υπήρχαν ελπίδες παλεύαμε, αλλά στο τέλος λυγίσαμε» θυμάται ο Ντουγέρογλου που στάθηκε ακόμα πιο άτυχος στη Ζάκυνθο τον επόμενο χρόνο. Εκεί, τραυματίστηκε σοβαρά ακριβώς στο φινάλε της σεζόν και αποφάσισε να εγκαταλείψει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο: «Με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα δεν αξίζει να κάνει κανείς τις θυσίες που απαιτεί η ζωή του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, γιατί οικονομικά δεν υπάρχει αντίκρισμα. Πριν μερικά χρόνια, όταν ξεκινούσα το ποδόσφαιρο ίσως και να άξιζε, αλλά σήμερα πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο..».
Μετά από τόσα χρόνια στο γήπεδα, ωστόσο, του ήταν πολύ δύσκολο να ξεκόψει τελείως και όταν ανάρρωσε αποφάσισε να ασχοληθεί σε ερασιτεχνικό πλέον επίπεδο: «Στην αρχή μίλησα με την Εράνη, γιατί είναι η ομάδα που με ανέδειξε και αποτελεί κάτι ξεχωριστό για κάθε Φιλιατρινό ποδοσφαιριστή. Τότε διέθετε, όμως, δύο πολύ καλούς τερματοφύλακες κι επειδή δεν ήθελα να δημιουργηθεί πρόβλημα, δέχθηκα την πρόταση της Κυπαρισσίας, όπου παίζω εδώ και 2,5 χρόνια και δεν έχω κανένα παράπονο».
Στον ΑΟΚ έχει βρει πια το... ποδοσφαιρικό λιμάνι του κι όπως λέει «εδώ περνάμε όλοι πολύ καλά και διασκεδάζουμε αυτό που κάνουμε. Ειδικά φέτος έχουμε ένα λόγο παραπάνω με αυτό που έχουμε καταφέρει στην άμυνα και είναι προϊόν συνολικής προσπάθειας και της δουλειάς που κάνουμε μαζί με τον προπονητή».
Ο ίδιος θα θυσίαζε το σπουδαίο φετινό ρεκόρ 15 σερί αγώνων χωρίς να δεχθεί γκολ με μία άνοδο, γιατί όπως τονίζει «οι άνοδοι είναι αυτές που μένουν στην ιστορία και τις θυμάται ο κόσμος για χρόνια. Προσωπικά πιστεύω ότι είμαστε ικανοί να κερδίσουμε το πρωτάθλημα στη Μεσσηνία, αλλά για τις πρωταθλήτριες των άλλων νομών δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα».
Ο Θοδωρής Ντουγέρογλου είναι ο τελευταίος της σπουδαίας φουρνιάς Φιλιατρινών ποδοσφαιριστών τη δεκαετίας του ’90 (Νίκος Λυμπερόπουλος, Φρούσσος, Σωτήρης Λυμπερόπουλος) που κατάφεραν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Η Εράνη συνεχίζει να λειτουργεί πιστά με το ίδιο πλάνο ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στις ακαδημίες, ωστόσο εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει βγάλει κάποιο εξίσου σπουδαίο ταλέντο. «Νομίζω πως έχει να κάνει με τη γενικότερη αλλαγή του τρόπου ζωής μας τα τελευταία χρόνια. Τα παιδιά βλέπουν πια αλλιώς το ποδόσφαιρο και το αντιμετωπίζουν εντελώς διαφορετικά» καταλήγει ο τερματοφύλακας της Κυπαρισσίας που φέτος γράφει ιστορία με τις αμυντικές της επιδόσεις.
Πηγή
