Η
καθημερινή φυσική άσκηση δεν αποτελεί ούτε αντιμετωπίζεται ως
προτεραιότητα στις ανθρώπινες ζωές, που αποδεικνύει πως δεν έχουν
πεισθεί οι άνθρωποι για τη δυναμική της στη προώθηση της ευεξίας τους
και στον εμπλουτισμό της ζωής τους. Στις ήδη αναπτυγμένες χώρες έχει
καταγραφεί η απομάκρυνση των ανθρώπων από τη φυσική άσκηση, ως μέρος
νέου τρόπου ζωής, με δραματική και ανησυχητική αύξηση των υπέρβαρων και
παχύσαρκων ενηλίκων και παιδιών σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και τη
φτωχότερη σωματική, ψυχική και νοητική υγεία.
