Εξάλλου στόχος μέσα
από όλες αυτές τις δράσεις είναι να
ευαισθητοποιηθούν και τα ίδια τα παιδιά
και όπως φαίνεται το έχουν καταφέρει.
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια μαθητή
της έκτης τάξης: «Είναι μια απλή δράση
που λέει πολλά». Η συγκέντρωση ειδών
όπως κουβέρτες, πάνες, σαμπουάν, ξυραφάκια,
μωρομάντιλα, γάλα εβαπορέ, γάλα σκόνη
για μωρά, κρέμες για μωρά ξεκίνησε και
θα γίνεται μέχρι την Παρασκευή το
μεσημέρι. Έτσι όποιος θέλει μπορεί να
δίνει την προσφορά του στο σχολείο
καθημερινά από τις 12.30 μέχρι τις 2 το
μεσημέρι. Οι μαθητές κόλλησαν ενημερωτικές
αφίσες στην πόλη και μοίρασαν έντυπα
στα σπίτια προκειμένου να κινητοποιήσουν
την τοπική κοινωνία.
Από τους μαθητές της έκτης τάξης που μας μίλησαν για αυτή τη δράση, ο Νίκος Παπαγεωργίου σημείωσε: «Είναι μια απλή δράση που λέει πολλά. Το να μαζέψουμε τρόφιμα, κουβέρτες και άλλα είδη και να τα πάμε στους πρόσφυγες που έχουν έρθει στην Ελλάδα, είναι ένα κάλεσμα ανθρωπιάς, για να βοηθήσουμε τα προσφυγόπουλα που έχουν μαζευτεί στα σύνορα. Εμείς κολλήσαμε αφίσες και μοιράσαμε ενημερωτικά φυλλάδια στα σπίτια στην πόλη μας. Είναι σημαντικό αυτό που κάνουμε. Είναι πολύ στοργικό που δείχνουμε αλληλεγγύη στους πρόσφυγες στην προσπάθεια που κάνουν για μια καινούργια ζωή».
Ο Κανέλλος Φουντάς μας είπε: «Μαζεύουμε
αντικείμενα και τρόφιμα για τους
πρόσφυγες, για να τα στείλουμε στα νησιά
προκειμένου να τους βοηθήσουμε. Βλέπουμε
από τις εικόνες στην τηλεόραση ότι
κοιμούνται στους δρόμους, είναι άρρωστα
μικρά παιδιά και γενικά δεν έχουν πού
να μείνουν ούτε και φαγητό».
Ο Γιώργος Ζυμωνόπουλος μας ανέφερε:
«Κάνουμε μια δράση για τους πρόσφυγες
που έχουν μεταναστεύσει από την Συρία.
Μοιράσαμε φυλλάδια και κολλήσαμε αφίσες
για να μαζέψουμε πράγματα για αυτούς. Ήδη έχουμε μαζέψει αρκετά πράγματα και
τα στέλνουμε με πολλή αγάπη. Τους
λυπόμαστε να ζούνε έτσι έξω».
Η Όλγα Σταματοπούλου
τόνισε: «Αυτό που συμβαίνει σήμερα με
τους πρόσφυγες από τη Συρία, μπορεί να
το πάθουμε και εμείς ενώ πιο παλιά
γινόταν. Εμείς θα πάμε να μιλήσουμε και
στο τοπικό ραδιόφωνο να ενημερωθεί ο
κόσμος. Όταν μας μίλησε ο δάσκαλός μας
για αυτό που γίνεται, αισθανθήκαμε
άσχημα και σκεφτήκαμε πώς θα ήταν να
είμαστε εμείς σε αυτή την κατάσταση».
Η Διονυσία Μπουρδέκα σημείωσε: «Μοιράσαμε ενημερωτικά φυλλάδια στον κόσμο αν μπορούν να βοηθήσουν τους πρόσφυγες δωρίζοντας κάποια πράγματα. Εγώ λέω ότι πρέπει να βοηθήσουμε όλοι αυτούς τους ανθρώπους που τώρα κινδυνεύει η ζωή τους, να τους βοηθήσουμε να βρουν μια καλύτερη ζωή, να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή».
Εκ μέρους των εκπαιδευτικών
η δασκάλα Στέλλα Αθανασοπούλου μας
τόνισε: «Το σχολείο μας φέτος έχει θέσει
σαν στόχο την ευαισθητοποίηση των
μαθητών σε θέματα που αφορούν τον πλησίον
του. Συμμετέχουμε σε ένα πανελλαδικό
πρόγραμμα που συμμετέχουν μόνο 50 σχολεία
σε όλη την Ελλάδα και είμαστε το μοναδικό
στη Μεσσηνία με τίτλο "Νοιάζομαι και
δρω". Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος
ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του Συλλόγου
Εκπαιδευτικών Μεσσηνίας για συγκέντρωση
υλικών για τους πρόσφυγες. Στόχος ήταν
να ευαισθητοποιηθούν οι μαθητές. Έτσι
αρχίσαμε να κάνουμε πράγματα ώστε να
συγκεντρωθεί το υλικό. Αλλά ουσία έχει
και τι έμεινε στο τέλος στο μυαλό και
στην καρδιά των παιδιών. Ξεκινήσαμε να
ενημερώνουμε τους γονείς οι οποίοι
στάθηκαν στο πλάι των παιδιών που με
πολύ μεγάλη θέρμη ανταποκρίθηκαν.
Φτιάξαμε ζωγραφιές, είδαμε βίντεο,
είπαμε ιστορίες. Πιστεύω ότι αυτό θα
είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα που θα
μείνει στα παιδιά μας και θα ανταποκριθούν
στον στόχο να ευαισθητοποιούνται
αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για
οτιδήποτε συμβαίνει δίπλα τους ή λίγο
παρά πέρα, γιατί σήμερα το δίπλα είναι
όλος ο κόσμος. Καλούμε όλους τους
συμπολίτες μας και όλα τα σχολεία να
ανταποκριθούν στο κάλεσμα φέρνοντας
τα πράγματα που έχουν ανάγκη οι πρόσφυγες».
Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου Δώρα Πανταζοπούλου επισήμανε: «Ανέκαθεν ο σύλλογος έδινε βάση σε ανθρωπιστικές κινήσεις. Ο στόχος μας είναι να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας, να συνεργαζόμαστε με τους δασκάλους προκειμένου να τους περάσουμε κάποιες αξίες που πιστεύουμε γύρω από τη ζωή. Κεντρικός μας γνώμονας είναι η αγάπη. Όταν λοιπόν πιστεύουμε στην αγάπη πρέπει να βοηθάμε οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή έχει την ανάγκη μας. Στην προκειμένη περίπτωση αφενός αγανακτούμε από τον πόλεμο που δεν σταματάει, αφετέρου συμπονούμε την ανάγκη αυτών των ανθρώπων για είδη πρώτης ανάγκης. Βρίσκονται στο μέσο μιας κατάστασης ξεριζωμένοι, ξεσπιτωμένοι, χωρίς να έχουν τίποτα πέρα από το ότι δεν έχουν μέλλον. Ήδη έχουμε μιλήσει και με άλλους συλλόγους και οποιοσδήποτε μπορεί να ενεργοποιήσει τον ανθρωπισμό του θα πρέπει να το κάνει και την δεδομένη στιγμή».
Γράφτηκε από τον Kώστα Μπούρα
