Παρέμβαση
του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου
κ. Γιώργου Κοντογιώργη στην εκπομπή "Πρωινό ΑΝΤ1", στις 12.3.2015.
Έχω επισημάνει πολλές φορές ότι η χώρα θα είχε όλη την άνεση να αλλάξει την ευρωπαϊκή "ατζέντα", ακόμη και μετά την κατακρήμνισή της στον καιάδα. Υπό τον όρον ότι θα είχε προχωρήσει στην εκ βάθρων ανασυγκρότηση του κράτους και του πολιτικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό, το διακύβευμα εστιάζεται στις ευθύνες της πολιτικής τάξης της χώρας, η οποία αρνείται να πράξει τα δέοντα. Η επαιτεία και η εξάρτηση οργανώνονται στην Αθήνα, όχι στις Βρυξέλλες ούτε στην Ουάσινγκτον. Εντούτοις, σε ότι αφορά στο "μέτωπο" της πολιτικής Ευρώπης, θεωρώ ότι είναι λάθος να αφήνεται να πλανάται ότι η εντύπωση πως έχει να κάνει με το "Grexit". Δεν υπάρχει Grexit χωρίς Eurexit, εάν η Ελλάδα θελήσει να διαπραγματευθεί ως χώρα και όχι ως παρίας. Θέλω να πω με τη διατύπωση αυτή ότι το ευρώ δεν μπορεί να αντέξει μια χρεωκοπία ή ακόμη και την έξοδο της χώρας από αυτό. Σε κάθε περίπτωση το κόστος ενός τέτοιου "συμβάντος" θα είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη λύση επιλεγεί για την επίλυση του ζητήματος του χρέους. Η επίκληση του Grexit από τους ευρω-ολιγάρχες γίνεται για να ελέγξουν την πολιτική "ατζέντα", ενώ τρομάζουν με τη σκέψη ενός τέτοιου ενδεχομένου. Είναι λάθος να νομίζεται ότι σήμερα το ευρώ είναι τόσο πολύ θωρακισμένο ώστε να μπορέσει να αντέξει. Υπό το πρίσμα αυτό, εάν μια ελληνική κυβέρνηση κάνει το καθήκον της και οδηγήσει στην εσωτερική ανάταξη της χώρας, θα έχει όλη την άνεση να διαπραγματευθεί το ζήτημα του χρέους με τον όρο του Eurexit και να οδηγήσει στην αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από τις αβελτηρίες της κομματοκρατίας και τις επιλογές της διεθνούς ολιγαρχίας των "αγορών". Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικό "αρνητικό" και "θετικό" κεφάλαιο για να υπερασπισθεί τα συμφέροντά της, δηλώνοντας εν ανάγκη στους εταίρους της ότι το όποιο "ατύχημα" δεν θα το επωμισθεί μόνη της, ούτε θα είναι βελούδινο. Ότι η εμμονή σε καταστροφικές για την κοινωνία, τη χώρα και την Ευρώπη πολιτικές θα την οδηγούσε στην απόφαση να σημάνει η ίδια το τέλος του ευρώ και τον εγκιβωτισμό της πολιτικής Ευρώπης σε μια ατέρμονα οικονομική και γεωπολιτική εσωστρέφεια. Ο παγκόσμιος πανικός είναι κακός σύμβουλος για την οικονομία, όπως και η γεωπολιτική αβεβαιότητα. Χρειάζεται όμως γι' αυτό μια ηγεσία που θα έχει γνώση και βούληση να πολιτευθεί με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και όχι με ορίζοντα τα μικροσυμφέροντα της κομματοκρατίας και των συγκατανευσιφάγων που την στηρίζουν.
Πηγή
