Ήταν λοιπόν βέβαιο ότι θα ακολουθήσουμε και φέτος τον Ντίνο Καράμπελα, τον Διονύση Αθανασόπουλο και τον Λάμπρο Μαρωνίτη, στο 22ο πέρασμα της Νέδας.
Με αυτούς τους τρεις
«φύλακες-άγγελους» της Νέδας το πέρασμα του ποταμού δεν είναι μια απλή
εξόρμηση στην παρθένα φύση, μια περιπέτεια, ένα διάλειμμα από την
καθημερινότητα.
Ο Ντίνος, από το Κακαλέτρι, είναι γέννημα θρέμμα του
ποταμού. Δίπλα στη Νέδα είχε μύλο ο πατέρας του και από μικρός είχε μέσα
του μια φλόγα, ήθελε να ακολουθήσει τα νερά, να γνωρίσει τη διαδρομή
που ακολουθούν, να ζήσει και εκείνος το ταξίδι τους μέχρι τη θάλασσα του
Ιονίου. Ήταν λοιπόν ο πρώτος, πριν από 22 χρόνια, μαζί με άλλους
συμπατριώτες του που περπάτησε όλο το ποτάμι, από τις πηγές μέχρι τη
θάλασσα.
Κάθε χρόνο ο Ντίνος καταφέρνει να περνάει τα αισθήματα που
τρέφει για το ποτάμι σε όλους τους υπόλοιπους πεζοπόρους. Μιλάει και για
την τεράστια ιστορία αυτής της περιοχής που διασχίζει το ποτάμι, για τη
θεότητα Νέδα που φρόντισε τον Δία όταν ήταν μωρό. Σημειώνεται δε ότι
σύμφωνα με τις έρευνες της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, ο Δίας
λατρευόταν στην περιοχή 600 χρόνια πριν ξεκινήσει να λατρεύεται στην
Κρήτη. Ο Ντίνος μιλάει ακόμη στους πεζοπόρους για τον Επικούριο
Απόλλωνα, για το φρούριο της Είρας και τη μεγάλη αντίσταση των Μεσσηνίων
στους Λακεδαιμόνιους, για τον μοναδικό ναό του Πάνα, για την είσοδο του
Άδη στο Στόμιο των Πλατανίων και πολλούς άλλους μύθους και ιστορικά
γεγονότα που συνδέονται με τη Νέδα και την γύρω περιοχή. Ο Διονύσης,
από το Ψάρι, είναι ο άνθρωπος που θα βοηθήσει οποιονδήποτε πεζοπόρο για
κάθε του πρόβλημα. Η αγάπη του για τη Νέδα δεν μετριέται και μάλιστα
έχει «στρατολογήσει» πάρα πολύ κόσμο, που μέσω εκείνου έχουν αγαπήσει το
ποτάμι στον ίδιο βαθμό. Ο Διονύσης προκειμένου να περάσουν οι υπόλοιποι
καλά μπορεί να μείνει νηστικός, να μείνει με βρεγμένα ρούχα, να
κουβαλήσει τα πράγματά τους. Αυτό όμως είναι και το δίδαγμα που δίνει η
Νέδα: «Βοήθα, ενδιαφέρσου για τους άλλους και θα είσαι και εσύ καλά».
Όσο
για τον Λάμπρο, επίσης από το Ψάρι, η συνδρομή του είναι εξίσου
πολύτιμη. Είναι ο υπεύθυνος του εφοδιασμού και των μεταφορών, πάνω απ’
όλα όμως είναι ο τύπος που θα σε κάνει να γελάσεις, να αισθανθείς όμορφα
και να απολαύσεις περισσότερο το πέρασμα του ποταμού.
Το διήμερο
πέρασμα της Νέδας τα τελευταία χρόνια ξεκινάει από το εκκλησάκι της
Παναγίτσας, που βρίσκεται μετά το Κακαλέτρι προς το χωριό Νέδα.
Η
διαδρομή είναι απερίγραπτα όμορφη, μέσα σε πολύ πλούσια βλάστηση, δίπλα
σε σπαράγματα από μύλους, σε απομεινάρια από μυλαύλακα, σε παλιά χωράφια
που τώρα πια έχουν καταληφθεί από πλατάνια και άλλα δέντρα, καθώς και
βράχους που παρασέρνουν τα νερά το χειμώνα.
Η πεζοπορία της πρώτης
ημέρας ολοκληρώνεται στο πετρογέφυρο του Κούβελα. Σε ένα πλάτωμα που
«σκεπάζεται» από μεγάλα πλατάνια γίνεται η διανυκτέρευση, που πάντα
είναι ειδυλλιακή. Φέτος ήταν ακόμη πιο αξέχαστη η βραδιά, αφού, εκτός
από τη μουσική του νερού που αδιάκοπα τρέχει προς τη θάλασσα, νεαροί
έπαιξαν κιθάρα και λύρα και τραγούδησαν αγαπημένα τραγούδιά.
Το πρωί
της Κυριακής το πέρασμα συνεχίζεται με προορισμό τους καταρράκτες στα
Πλατάνια και το στόμιο. Μνημεία της φύσης που αν δεν τα επισκεφθείς δεν
μπορείς να συνειδητοποιήσεις την αξία τους. Η φωτογραφίες σε καμία
περίπτωση δεν μπορούν να σε κάνουν να νοιώσεις αυτό που θα αισθανθείς
όταν φτάσεις ο ίδιος κοντά τους.
Η Νέδα, σύμφωνα με τις εντυπώσεις
των πεζοπόρων που την περπάτησαν φέτος για πρώτη φορά, είναι μοναδική.
Τους εντυπωσίασε η ποικιλία που έχει, αλλού το ποτάμι είναι ήρεμο, αλλού
ζωηρό, έχει σημεία που για περάσεις πρέπει να δεθείς με σκοινιά, αλλού η
βλάστηση είναι πλούσια όπως στη ζούγκλα, αλλού το τοπίο είναι πιο
γυμνό, έχει αρκετά σημεία που τα περνάς μόνο κολυμπώντας, έχει βαθιά
ιστορία.
Η απορία των πεζοπόρων είναι γιατί σε κάποια σημεία
τουλάχιστον του ποταμού δεν γίνονται ορισμένες ήπιες παρεμβάσεις ώστε να
μπορούν να πλησιάσουν οι επισκέπτες χωρίς να χρειαστεί να κουραστούν
ιδιαίτερα.
Αυτό πάντως είναι που προσπαθούν να πετύχουν ο Ντίνος και
οι υπόλοιποι φύλακες άγγελοι της Νέδας. Πρώτη προτεραιότητα είναι να
ενταχθεί η μελέτη που έχει γίνει από την Αναπτυξιακή Εταιρεία της πρώην
Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, ώστε να
αποκατασταθούν τα μυλαύλακα και να λειτουργήσουν ως μονοπάτια.
Η
μελέτη αυτή είναι έτοιμη εδώ και πολλά χρόνια, όμως η Περιφερειακή
Ενότητα Μεσσηνίας και οι Δήμοι Οιχαλίας και Τριφυλίας δεν έδειξαν το
ενδιαφέρον που όφειλαν να δείξουν ώστε να ρυθμιστούν κάποιες
εκκρεμότητες και να ενταχθεί το έργο στο ΕΣΠΑ.
Τα οφέλη ενός τέτοιου
έργου θα είναι τεράστια για την περιοχή, γιατί θα συμβάλει ώστε να
αυξηθεί η επισκεψιμότητα κατακόρυφα και μάλιστα σε όλο το μήκος του
ποταμού, ώστε να δημιουργηθεί κίνηση σε όλα τα παραποτάμια χωριά. Παρ’
όλα αυτά, και φέτος καταλήξαμε σε αυτό που είχαμε καταλήξει και σε όλα
τα προηγούμενα περάσματα. Ότι δηλαδή και του χρόνου θα πάμε ξανά στη
Νέδα να νοιώσουμε μοναδικά. Το πρόβλημα είναι πότε θα περάσει αυτός ο
χρόνος για να ξαναβρεθούμε στη δροσερή εμμονή μας…
Σταύρος Μαρτίνος
